Na naszych łamach kolejne ciekawe auto, które zostało przygotowane pod zawody driftingowe – Nissan 200sx s13 a opowie nam o nim jego właściciel – Arkadiusz Jasiński
Zacznijmy od tego jak zaczęła się Twoja przygoda z motoryzacją i zainteresowaniem driftem? Wiem że s13 nie był Twoim pierwszym samochodem, którym zaczynałeś swoją „driftingową” przygodę…
Moja przygoda z driftem zaczęła się w 2004 roku, kiedy to kolega podczas wieczornego spotu przewiózł mnie swoim nowym samochodem (s14), pokonując niektóre zakręty w poślizgu. Od razu podchwyciłem bakcyla i po seansie Initial D i Drift Bible zaczęły się poszukiwania taniego auta z tylnim napędem. W lipcu 2004 stałem się posiadaczem Toyoty Celica mk3 z 2.0 l gaźnikowym silnikiem. Zaczęły się skromne próby kręcenia bączków itp. Niestety już we wrześniu silnik odmówił posłuszeństwa. Szczęśliwym trafem udało się znaleźć dawcę silnika w Niemczech – była to Toyota Supra mk 2 2.8 l . Samochód został przywieziony cały do Polski i tu została podjęta decyzja, że to auto dużo bardziej nadaje się do driftu.
Cały rok 2005 był pełen nauki: lotnisko w Rykach, tor Lublin, tor Słomczyn, okolice Warszawy itd. W 2006 roku przed zbliżającymi się zawodami TDC w silniku Supry padła panewka i od tego momentu temat ten stał się moją zmorą. W ciągu całego roku nastąpiły 2 remonty silnika 2.8 (2 razy padła panewka), został zrobiony SWAP na jednostkę 3.0L z Supry mk 3 i 2 remonty (2 razy padła panewka) oraz kolejny SWAP na jednostkę 3.0T z Supry mk 3 (1 raz padła panewka) po czym samochód został sprzedany na części. W tym okresie drift zrobił się już trochę popularny a najrozsądniejszym i najtańszym samochodem poza BMW E30 był Nissan 200sx s13 1.8T i takie auto udało mi się zakupić na początku 2007 roku.
Drifting Nissan 200SX S13
Przejdźmy do głównego bohatera tego artykułu a mianowicie Nissan’a 200sx s13. Smochód został przez Ciebie zakupiony całkowicie serynie, jaki był główny powód tego że zdecydowałeś się właśnie na s13?
Głównym powodem kupna s13 była dostępność części – tych oryginalnych jak i tuningowych. Poza tym zawsze podobały mi się japońskie samochody i ich klimat.
Do tej pory samochód przeszedł sporo modykacji, zacznijmy może od tych które pojawiły się pod kątem mechanicznym…
Przez pierwsze treningi i zawody w 2007 roku samochód był prawie całkowicie seryjny. Już wtedy było wiadomo, że poziom zawodów i kierowców rośnie bardzo szybko. Zaczęły się pierwsze przeróbki mechaniczne silnika CA18DET (1.8T) w tym: większe turbo, większy IC, wydech 2,5 cala itp. Zaowocowało to mocą 250KM i 350NM. Niestety lepsze jest wrogiem dobrego i w silniku padła panewka, co poskutkowało brakiem startów w 2 rundach TDC. Start na ostatniej rundzie TDC 2007 w Poznaniu zaowocował 2 miejscem w zawodach i zbliżającym się widmem kolejnego remontu silnika w Nissanie. Wtedy zapadła decyzja na zmianę silnika na SR20DET.
We wrześniu jeszcze został znaleziony dawca w Anglii i przywieziony do Polski. Po szybkiej przekładce i treningu na torze Lublin okazało się, że decyzja o zmianie silnika była słuszna. Nastąpiły przygotowania przed sezonem 2008 i wymiana kolejnych części w silniku. Niestety kolejne próby wystrojenia auta, ujawniały nowe, słabe elementy silnika (panewka, uszczelka, tłoki, turbo itd.). W ten sposób cały sezon 2008 Nissan spędził w garażu, a ja razem z nim… Obecnie wszystkie słabe punkty zostały wyeliminowane, auto jest złożone i czeka na strojenie. Oto jak prezentuje się aktualna lista zmian:
SILNIK: kute tłoki JE; panewki główne i korbowodowe ACL Racine; uszczelka pod głowice Greddy; szpilki ARP; Arm Stopers Greddy; kolektor wydechowy równoległościowy „Chińczyk”; bandaż grafitowy; kolektor dolotowy na 4 przepustnicach z Sunny GTiR; wtryski 510cc z Evo; listwa paliwowa własnej roboty; regulator ciśnienia paliwa; pompa Walbro; downpipe 3″ „Chińczyk”; układ wydechowy 2,75″ własnej roboty; IC z Frontery + przespawane wejście i wyjście; orurowanie własnej roboty; dodatkowy elektryczny wentylator na przełącznik; przepływomierz 350Z; sprzęgło + docisk XTD Stage 3; short shifter; stożkowy filtr powietrza; Apexi Power FC; blow off HKS SSQV; Apexi AVC-R; miska olejowa „Chińczyk”; chłodnica oleju; nowe turbo 2871r; przewody do turbo w oplocie;
Zawieszenie: skrócone i utwardzone amortyzatory; twarde sprężyny z regulowana wysokości „Chińczyk”; cambery „Doktor Doniu”; tension rod „Doktor Doniu”; gumy zawieszenia poliuretanowe; powiększony i polepszony skręt kół własnej roboty; przednie wahacze regulowane; dystanse; metalowe tulejki tylnego wózka;
Wnętrze: wskaźniki: doładowania; ciśnienia oleju; temperatury oleju; ciśnienia paliwa; EGT Apexi; główny wyłącznik prądu; kubełkowy fotel; szelkowe 3-punktowe pasy; kierownica Momo; wyjęte wygłuszenie wnętrza
Jakimi osiągami aktualnie dysponuje s13?
Obecnie auto jest przed strojeniem, ale celujemy w bezpieczne ~350KM i 400NM – ile będzie dokładnie, zobaczymy…
Wizualnie samochód również się zmienił i przybrał wygląd rasowego „driftowozu”…
Zewnętrzny wygląd samochodu jest dla mnie sprawą drugiego rzędu, jednak aby choć trochę wyróżniać się z tłumu został założony inny zderzak przedni, inne progi, zostały przyciemnione szyby, felgi pomalowane na biało, samochód otrzymał nowe, dwukolorowe malowanie oraz naklejki firmowe i japoński napis „panewka”.
