Dzisiaj przed nami prawdziwy klasyk a jest nim Volkswagen Garbus i żeby tego było mało, po bardzo ciekawych modyfikacjach. Pierwsze pytanie które mi się nasuwa – dlaczego wybór padł właśnie na Garbusa?
Pasją do garbusów zaraziło mnie kuzynostwo. To właśnie dzięki temu, że kuzyn jako pierwsze „studenckie” auto wybrał pięknego kanarkowego 1303 z 1973r miałem okazje doświadczyć przyjemności z jazdy „garbem”. Miałem wtedy około 10 lat i byłem pod wielkim wrażeniem odgłosu silnika i cudownej woni benzyny we wnętrzu auta. Kolejnym argumentem przemawiającym za, było to jakim wielkim szacunkiem i troską kuzynostwo dażyło swoje auto i jaką wielką pasje przejawiali podczas opowieści o garbie i jak wiele o nim wiedzieli.
Szczególnie dotyczyło to kuzyna, który przedstawił mi całą zasadę działania silnika, praktycznie od najmniejszej śrubki. Pamiętam też wycieczke nad jezioro, podczas której spędzilem w Garbusie cały dzień i to było właśnie coś wyjątkowego. Już od majmłodszych lat wiedziałem że muszę stać się posiadaczem takiego właśnie auta. Kolejnym, niezwykle ważnym argumentem był fakt że kiedy przejeżdżaliśmy z kuzynem przez miasto, nie było osoby, szczególnie płci pięknej, ktora nie zwróciłaby uwagi na „chrząszcza” (hahaha) – lans jest u nas rodzinny :)….
Założyliśmy wraz z rodziną i znajomymi klub BROWARGARB który skupiał 4 garbusy i jedno Porsche. Kiedy już troszkę podrosłem, a moje poglądy i pasje zaczęły się krystalizować, zacząłem interesować się kulturą hot rod i custom. Garbus był autem w miarę nowym, które swoim wyglądem przejawiało ducha tamtych lat, więc utwierdziłem się tylko w przekonaniu że Garbus musi być mój. Byłem pod wielkim wrażeniem własnoręcznie rasowanych aut, tworzonych przez siebie, dla siebie, według własnych gustów i bez żadnych zasad i głupich reguł. Pomimo tego że moje auto nie wygląda jak typowy hot rod (a według terminologii garbusowej – volks rod) to ta kultura i jej przesłanie miała duży wpływ na dzisiejszy wygląd auta.
Tuning Volkswagen Garbus – modyfikacje
Aktualne oblicze Garbusa może robić duże wrażenie, jednak droga ku temu nie była wcale łatwa..
Tak, to prawda. Jako niedoświadczony garbusiarz, popełniłem typowy dla kupujących pierwszego Garbusa błąd. Rodzice stwierdzili, że jeżeli zakupimy auto młode (Garbus jest z 1995r, wersja meksykańska) to nie trzeba będzie nic w niego wkładać. Nic jednak bardziej mylnego…
Auto zobaczyłem na niemieckiej stronie, gdzie wyglądało na bardzo zadbane, niestety po oględzinach okazało się że tak nie jest. Gdyby nie to że sprzedąjacy zgodził się opuścić z ceny aż 1000euro, wydaje mi się że dziś jeździłbym innym Garbusem. Zaoszczędzone pieniądze wydałem na doprowadzenie go do stanu używalności, załatanie dziur i pozbycie sie rdzy, a później to już powoli, małymi kroczkami i tak aż do dziś. Silnik w aucie jest silnikiem wtryskowym, silniki te montowany były w Garbusach od 1992r aż do końca produkcji w 2003. Mimo że silnik był w stanie idealnym, zastanawiało nas jego duże spalanie. Po odwiedzieniu wielu warsztatów, auto w końcu trafiło do salonu Volkswagena gdzie okazało się że program sterujący ECU ma wiele błędów i paliwo leje sie hektolitrami.. Program musiał zostać wgrany na nowo co łączyło się ze sprowadzeniem specjalnego kabla aż z Niemiec. Mimo tych wszystkich problemów, nie żałuje zakupu tego egzemplarza.
Przejdźmy zatem do modyfikacji które pojawiły się w samochodzie …
Zaczynając od silnika.. zaryzykuje stwierdzenie, że moje auto jest jedynym w Polsce Garbusem z chiptuningiem! Nie jestem pewien czy ktokolwiek wykonywał w Polsce taką operacje. Natomiast za naszą zachodnią granicą, takie zabiegi wykonywane są na porządku dziennym. Moc w aucie jest mocno ograniczona przez wspomniany system wtryskowy, który odcina zapłon przy 5tyś obrotów, więc zastosowanie mocno wyczynowych wałków rozrządu w tym silniku jest niemożliwe. Maksymalna moc jaką można osiągnać przy tym silniku to ok. 90KM, do czego aktualnie dąże. Można natomiast do woli podnosić moment obrotowy i sprawiać zeby auto „chętniej” jechało i wszystkie moje dotychczasowe modyfikacje do tego właśnie dążyły. Nie od dziś wiadomo że jeźdźi sie momentem a nie mocą maksymalną. Wspomniany chip, wykonany na zamówienie wydech ze strumiennicami, oraz układ dolotowy, wraz ze stożkowym filtrem powietrza podniosły moment obrotowy do ok 130Nm, przy standardowych 100Nm.
Modyfikacje optyczne sprawiły lekkie postarzenie auta. Tylne błotniki, oraz lampy jak również boczne chromowane listwy pochodzą z modelu produkowanego do 67r, lusterko zamontowane jest w zawiasie drzwi. Tylne lampy mają całkowicie czerwone klosze, a przednie reflektory to tzw. lampy clear. We wnętrzu pojawiły się kolejne zmiany dążące do optycznego postarzenia auta: duża sportowa kierownica prawdopodobnie od VW Scirocco, chromowane akcenty wokół prędkościomierza, oraz na desce rozdzielczej, która pozbawiona została gumowej nakładki, aby odsłonić blache, jak w starych modelach. Standardową gałke zmiany biegów, zamieniłem na szybkozmieniacz firmy SCAT.
Na fotelach zagościły nowe szaro-granatowe obicia, oraz czarna podsufitka i czarne boczki drzwi. Dodatkowo pojawił się obrotomierz, amperomierz, oraz czujnik temperatury oleju. Dużą uwage w aucie przykuwa zawieszenie, ktore jest dość niskie. Obniżone i usztywnione dzięki zastosowaniu przedniego zawieszenia PUMA, oraz czerwonych amortyzatorów firmy KONI. Auto stoi na klasycznych, ale poszerzonych felgach (5×15 przód i 8×15 tył). Całości dopełniają kołpaki tzw Moon, ktore luźno nawiązują do sceny hot rodowej.
Czy w najbliższej przyszłości samochód czekają dalsze modyfikacje?
Już w czerwcu silnik przejdzie kolejny tuning. Standardowe meksykańskie głowice o mniejszych zaworach, zastąpią nowe głowice z większymi zaworami, poddane procesowi portingu. Dodatkowo założony będzie wyczynowy wałek rozrządu który rozkłada moc do 4.5tyś obrotów (przy odcięciu wtrysku przy 5 tyś. to idealne i jedyne rozwiązanie. Szklanki hydrauliczne zastąpione zostaną mechanicznymi. Szacowana moc silnika przy takim ustawieniu to ok 80KM.
